Het wereldwijde succesverhaal van bussen is uniek. Vier geëxposeerde exemplaren uit het Mercedes-Benz museum vertellen hun eigen verhaal. Het Omnibus Magazin luisterde er aandachtig naar.
Omnibus Tijdschrift
Levendige busverhalen.
Een portret van vier bussen uit het Mercedes-Benz museum.
Levendige busverhalen.
Een portret van vier bussen uit het Mercedes-Benz museum.
Toen de Netphener Omnibus Gesellschaft GmbH op 18 maart 1895 's werelds eerste bus van Carl Benz op de markt bracht, had niemand verwacht dat deze nieuwe vorm van transport zo’n grote opkomst zou maken. Daarom is het Mercedes-Benz-museum in Stuttgart gericht op zijn rollende schatten, die niet alleen de mobiliteit fundamenteel hebben veranderd, maar ook een blijvende invloed hebben gehad op het reizen.
Bus voor gemeenschappelijk gebruik: Mercedes-Benz LO1122.
In 1969 koopt buschauffeur Hector Prieto samen met collega's een LO 1112 en gebruikt hem voor lijn 6 in Buenos Aires. Dat was niet ongebruikelijk, want er waren toen nog geen openbaar vervoersbedrijven in Buenos Aires. Daarom bundelden chauffeurs met elk één bus hun krachten en zetten gezamenlijk één reguliere buslijn op: de gemeenschapsbussen ("colectivos") zijn geboren. Ze vormen de ruggengraat van het lokale personenvervoer, aangezien ze op vaste tijden rijden. Daar konden de passagiers op vertrouwen.
‘Kenmerkend zijn de talrijke gelukssymbolen die aan de buitenkant van de bus geschilderd zijn.’
Het kleurrijke ontwerp dient tevens als reclame. Want in de Argentijnse hoofdstad is er niet slechts één groep ondernemers die lucratieve buslijnen aanbiedt. Er zijn meerdere groepen die met elkaar concurreren. Elke "colectivos" werkt met opvallende en sympathieke waarden om zoveel mogelijk passagiers aan te trekken. Kenmerkend zijn de talrijke gelukssymbolen die aan de buiten- en binnenkant van de bus geschilderd zijn, speelkaarten en dobbelstenen bijvoorbeeld, of toveritems. Dit maakt de bus tot een geluksbrenger voor zowel chauffeurs als passagiers.
De LO 1112 is gebouwd in de Mercedes-Benz fabriek in Buenos Aires en beschikt over een vrachtwagenchassis uit Duitsland met een typische Duitse carrosserie. De fabriek werd ruim 70 jaar geleden opgericht en is de oudste buitenlandse vestiging van het bedrijf. Veruit de meeste "colectivos" kiezen voor een bus van Mercedes-Benz - het marktaandeel ligt al decennia rond de 90 procent.
In 1984 liet Prieto zijn pronkstuk na 15 jaar dienst met pensioen gaan. De schitterende LO 1112 heeft jarenlang in een depot gestaan. Toen Mercedes-Benz het nieuwe museumgebouw in Stuttgart bouwde en op zoek was naar bussen met een speciale achtergrond om te kunnen exposeren, kwam Prieto echter in actie. Hij was al heel lang een succesvolle busondernemer met een groot wagenpark. Prieto liet de bus in 1999 volledig restaureren, waardoor deze in zijn oude glorie hersteld werd. In hetzelfde jaar begon het pronkstuk zijn reis naar Europa, rolde uiteindelijk zelfstandig Stuttgart binnen en maakt sinds oktober 2000 deel uit van de Mercedes-Benz Classic voertuigcollectie.
Luxe touringcar: Mercedes-Benz O 3500.
In de jaren vijftig bracht de Mercedes-Benz O 3500 mensen naar ver weg gelegen populaire vakantiebestemmingen. Dat markeerde het nieuwe begin en het verlangen om weer terug te gaan naar een normaal leven, aangezien het de eerste Mercedes-Benz bus is die na het einde van de oorlog tot stand gekomen is. Het voertuig had nog steeds een klassiek design met een lange neus en een vrachtwagenchassis. Er zijn verschillende varianten als lijnbus en touringcar in omloop. Het voertuig dat in Stuttgart tentoongesteld wordt, is een luxe touringcar met dakbeglazing, van het soort dat in de jaren vijftig voor het toerisme in Italië gebruikt werd.
‘De O 3500 is de eerste Mercedes-Benz-bus die na het einde van de oorlog gebouwd is.’
Het bijzondere is een enorm opvouwbaar zonnedak, dat wordt gebruikt voor stadsbezichtigingen en ritten door spectaculaire landschappen. De cilinderinhoud van de 6-cilindermotor bedraagt maar liefst 4580 kubieke centimeter. De chauffeur moet het echter doen met slechts 90 pk, waardoor hij anticiperend moet rijden. Maar de bus past perfect in zijn tijd: reizen in plaats van racen is het motto, geen spoor van de hectiek van de moderne tijd.
Wereldkampioen bus: Mercedes-Benz O 302.
Een bus die sportgeschiedenis geschreven heeft, is de Mercedes-Benz O 302 die in het museum te zien is. Toen het WK in 1974 in de Bondsrepubliek Duitsland werd gehouden, stelde Mercedes-Benz 72 bussen voor spelers en officials ter beschikking, waaronder 16 luxueus uitgeruste O 302 touringcars voor de teams. Tot de extravagante uitrusting behoren onder meer de "Thermo King"-airconditioning op het dak, een keuken en een toilet. De nationale vlaggen en de namen van de thuislanden van de spelers waren in grote letters op de bussen geschilderd. In de bus van het Duitse nationale team hing bij elke stoel een naamplaatje van de spelers.
Gestandaardiseerde lijnbus: Mercedes-Benz O 305.
Naarmate het verkeer in de steden toenam, werden de lijnbussen steeds belangrijker. Openbaar vervoersbedrijven hadden steeds meer voertuigen nodig en de wens naar standaardisatie groeide. De O 305 is een van de eerste generaties gestandaardiseerde lijnbussen, waarmee in 1967 de standaardisatie van de in het lijnverkeer gebruikte bussen begint. En hoe onopvallend het tentoongestelde voertuig in Stuttgart op het eerste gezicht ook lijkt, het legde wel de basis voor het succes en het belang dat bussen tegenwoordig hebben.
‘De O 305 heeft meer dan een miljoen kilometer afgelegd.’
Aan het tentoongestelde voertuig is te zien hoe hard hij gewerkt heeft. Versleten instaptreden vertellen het verhaal van miljoenen schoenzolen die dag in dag uit de bus namen naar het werk, naar huis of naar vrienden. Als je de originele pluche bekleding kijkt, moet je wel terugdenken aan de mensen die hier zaten. De in het museum tentoongestelde bus was immers 15 jaar lang (van 1980 tot 1995) in gebruik bij de Stuttgarter Strassenbahn AG (SSB). De O 305 heeft in die tijd meer dan een miljoen kilometer afgelegd.
